هیجان انگیز بود! ناگهان نفس نفس زنان توی تاریک ترین نقطه‌ی شب اسیر می‌شدی.

زمان روی خطوط ثانیه سکته می‌کرد و می‌ایستاد و همه‌ی جنبندگان روی زمین یک دفعه

به مرگ ابدی می‌رفتند.

توی آن سکوت لعنتی می‌توانستی کتاب بخوانی، بدون دلهره از رفت و آمد فیلمی ببینی در عین

حال که استرس بیدار شدن کسی را داشتی، می‌شد چشم‌ها را بست و غرق صداهای روی امواج شد

و‌هزار کار هیجان انگیز کرده و نکرده. 

همین که صبح ساعت هشت مجبور به ترک رخت خواب می‌شدی در نوع خودش دیر خوابیدن تجاوز 

به حریم‌ ساعت‌ها به حساب می‌آمد و هیجان انگیز. چیزی کشف ناشده در دومین دهه‌ی زندگی.

بعد کم کمک‌‌ رنگ شگفتی از سر روی شب بیدارنشینی‌ها پرید. آنقدر که همه‌ی موجودات نفس‌کشنده‌ی 

خانه اهل دل و شب‌نشین شدند که چهره‌ی آسوده‌ی شب کدر شد، جنگل‌های شمال را در نطر بگیرید که 

غالبا تهرانی‌ها و شهری‌ها به خرابه‌اش می‌کشند؟ چهره‌ی حقیقی شب را به همان اصلوب به یغما کشیدند

همین شد که این روزها تصمیم گرفته‌ام قیدش را از بیخ بزنم و شب‌ها ساعت ده توی رخت‌خواب حاضر

شوم و تا‌‌ یازده خواب پادشاه هفتم‌ را ببینم.

خرید بک لینک

رپورتاژ آگهی